Enterokok Suşlarında Saptanan Yüksek Düzeyli Aminoglikozid ve Glikopeptid Direnci
Dr. Serdar ERBEK*, Dr. Cüneyt ÖZAKIN**, Dr. Suna GEDİKOĞLU**
* SSK Çocuk Hastanesi, Mikrobiyoloji Laboratuvarı,
** Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi, İnfeksiyon Hastalıkları ve Mikrobiyoloji Anabilim Dalı, Bursa.
ÖZET
Enterokoklar, bazı antimikrobiklere karşı intrensek veya kazanılmış dirence sahiptir. Düşük düzeydeki aminoglikozid direnci, hücre duvarının geçirgenliğinin azalmasına bağlıdır; yüksek düzeyli direnç ise, ribozomal veya inaktive edici enzimler aracılığı ile olmaktadır. Enterokokların glikopeptid direnci günümüzün en önemli sorunlarından birisi olup, intrensek veya kazanılmış olmak üzere 4 fenotipik glikopeptid direnci tanımlanmıştır. Çalışmamız, toplum kaynaklı verileri elde edebilmek için sağlıklı 100 kişi ile risk grubunu oluşturan hematoloji, onkoloji, çocuk sağlığı ve hastalıkları klinikleri ve yoğun bakım ünitelerinde yatan 97 hastanın yer aldığı iki farklı örnek grubunda gerçekleştirildi. Toplum kaynaklı grupta 138, yatan hasta grubunda 126 olmak üzere toplam 264 enterokok suşu izole edildi. Toplum kaynaklı izolatların 9 (7'si streptomisine, 2'si streptomisin + gentamisine)'unda yüksek düzeyli aminoglikozid direnci (YDAD) saptandı. Bu izolatların hiçbirinde glikopeptid direnci görülmedi. Yatan hasta grubunda, 5 Enterococcus avium, 3 Enterococcus faecium, 1 Enterococcus durans olmak üzere, 9 vankomisin dirençli enterokok (VRE) suşu izole edildi. Bu grupta YDAD olan 30 suş (8'inde sadece streptomisin, 6'sında sadece gentamisin, 16'sında streptomisin ve gentamisin direnci birlikte) saptandı. Glikopeptid direnci olan 9 suşun aynı zamanda YDAD'si de vardı. Olgular primer hastalığı yönünden irdelendiğinde, sadece hematolojik malignitesi olan kişilerde VRE izolasyonu yönünden anlamlı sonuç elde edildi (p< 0.05).
Anahtar Kelimeler: Enterokok, Aminoglikozid Direnci, Vankomisin Direnci.
SUMMARY
High Level Aminoglycoside and Glycopeptide Resistance Detected in Enterococcus Strains
Enterococci may have intrinsic or acquired resistance to some antimicrobials. Low level resistance to aminoglycosides is due to diminished penetration through the cell-wall. High level resistance occurs as ribosomal or inactivating enzyme mediated. The resistance of enterococci to glycopeptides is one of the most important problems, and has various phenotypes. Our study was performed in two different groups which were composed of 100 healthy subjects for public based data and 97 patients belonging to the risk groups who were hospitalized in the hematology, oncology, pediatric clinics, and intensive care units. A total of 264 Enterococcus strains were isolated. Of these, 138 were from public source, whereas 126 strains were from risk groups. Although there was high level aminoglycoside resistance (HLAR) in 9 (7 to streptomycin, 2 to streptomycin + gentamycine) of the isolates from the public source, no resistance was found to the glycopeptide. Nine vancomycin resistant strains of Enterococcus were isolated; 5 of these strains were Enterococcus avium, of 3 Enterococcus faecium and of 1 Enterococcus durans. Thirty strains with HLAR were isolated in the patient group (8 were resistant to streptomycin, 6 to gentamycine, 16 to gentamycine and streptomycin). Nine strains which were resistant to glycopeptide also had HLAR. When cases were considered in terms of their primary disease, only the patients with hematologic malignancy had statistically significant VRE isolation rates (p< 0.05).
Key Words: Enterococcus, Aminoglycoside Resistance, Vancomycine Resistance.
YAZIŞMA ADRESİ
Dr. Cüneyt ÖZAKIN
Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi
İnfeksiyon Hastalıkları ve
Mikrobiyoloji Anabilim Dalı
16059 Görükle - BURSA
Makalenin Geliş Tarihi: 02.03.2002 Kabul Tarihi: 01.10.2002 |
